دانلود آهنگ محسن ملک محمد طنز

پیش پای تو ‌زمین. خوردم و خندیدی و این

تلخ ترین طنز جهان بود

غم مرا درد کشید. بغض به فریاد رسید.

حزن انگشت به دهان بود

گذر کنم شبی ز خود. از این دلی که سرد شد

از عاشقانه ای که این بود

گذر کنم دگر ز تو. ز داغ تب ز لرز تو

که هر چه خواستمت همین بود

دگر نبینمت تو را مگر که جان ز قالبم زیاد تر شود دمی

دگر نخواهمت تو را مگر خوشی ز قامتم بلند تر شود کمی

تباه شدم ب پای تو میان خنده های تو.

غمیست که از دلم نمیرود

تمام شدی برای من چنان که چشم های من

دریچه بر رخت نمیشود

دگر نبینمت تو را مگر که جان ز قالبم زیاد تر شود دمی

دگر نخواهمت تو را مگر خوشی ز قامتم بلند تر شود کمی