دانلود آهنگ فرامرز آصف گل سرخ

هستی را در نی نی چشمانت دیدم

تو را در خلوت شب هایم فریاد کردم

صبورانه سوختم و ساختم با منی با من بمان

تا سرود عشقم را با عشق بسازم

نتونستم نتونستم قد رعنا تو ببینم

آخه چشمی که پر آبه فرصت دیدن نداره

نتونستم گل سرخی واست از باغچه بچینم

آخه دستی که بلرزه جرءت چیدن نداره

ترس دیدن یا شنیدن که می خواس بده به بادم

سایه ای بود سرد و سنگین روی ذره اعتمادم

چه شبایی تو اتاقم واسه تو نامه نوشتم

جای تو نامه رو خوندم آخر از نامه گذشتم

از همون روز که تو رفتی بی تو اما با تو بودم

یاد تو چون خون رگهام جاری بوده تو وجودم

از همون روز که تو رفتی غافل از اونکه تو قلبت

مهربونه جایی داشتم اگه زودتر می دونستم

دست رو دستام نمی ذاشتم

اگه روزی،روزگاری بشه باز تو رو ببینم

وحشت از دنیا ندارم که گل سرخو بچینم

اگه روزی،روزگاری بشه باز تو رو ببینم

گل سرخی نمی مونه که نخوام برات بچینم