اهنگ داره از ابر سیاه خون میچکه فرهاد

توی قابِ خیسِ این پنجره ها؛ عکسی از جمعه‌ی غمگین می بینم

چه سیاهه به تنش؛ رختِ عزا…

توو چشاش؛ ابرای سنگین می بینم

داره از ابرِ سیاه؛ خون می چکه… جمعه ها؛ خون جای بارون می چکه

نفسم در نمیاد… جمعه ها سر نمیاد

کاش می بستم، چشاموُ… این ازم بر نمیاد

داره از ابرِ سیاه؛ خون می چکه… جمعه ها؛ خون جای بارون می چکه

عمرِ جمعه؛ به هزار سال میرسه

جمعه ها؛ غم دیگه بیداد می کنه

آدم از دستِ خودش خسته میشه؛ با لبای بسته، فریاد می کنه!

داره از ابرِ سیاه؛ خون می چکه… جمعه ها؛ خون جای بارون می چکه

جمعه وقتِ رفتنه… موسمِ دل کندنه…

خنجر از پشت میزنه؛ اون که همراهِ منه

داره از ابرِ سیاه؛ خون می چکه… جمعه ها؛ خون جای بارون می چکه